മലയാള സാഹിത്യം, കല, രാഷ്ട്രീയം എന്നിവയെ കുറിച്ചൊരു പഠനം

മലയാള സാഹിത്യം, കല, രാഷ്ട്രീയം എന്നിവയെ കുറിച്ചൊരു പഠനം


പ്രിയ വായനക്കാരേ,


കേരളത്തിൻ്റെ സാംസ്കാരികവും, രാഷ്ട്രീയവുമായ അവസ്ഥയെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന മൂന്ന് പ്രധാന ഘടകങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു ആധികാരിക ലേഖന പരമ്പരയിലേക്ക് നിങ്ങളെ ഞാൻ ഹൃദ്യമായി സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു. ഈ പരമ്പരയിൽ, മലയാള സാഹിത്യത്തിൻ്റെ വളർച്ച, കേരളത്തിലെ വൈവിധ്യമാർന്ന കലാരൂപങ്ങൾ, ഒപ്പം കേരള രാഷ്ട്രീയത്തിൻ്റെ പരിണാമം എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനവും, വിശകലനവും ഉൾപ്പെടുത്തിരിക്കുന്നു.


ഭാഗം 1:

മലയാള സാഹിത്യത്തിൻ്റെ ഉത്ഭവം, വളർച്ച, നവോത്ഥാനം


ഒരു ജനതയുടെ ആത്മാവിൻ്റെ പ്രതിഫലനമാണ് അവരുടെ സാഹിത്യം. മലയാള സാഹിത്യം നൂറ്റാണ്ടുകളിലൂടെ സഞ്ചരിച്ച് കേരളീയ സമൂഹത്തിൻ്റെ ചിന്തകളെയും വികാരങ്ങളെയും രേഖപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.


പ്രാചീന കാലഘട്ടം: പാട്ടുകളും മണിപ്രവാളവും


മലയാള സാഹിത്യത്തിൻ്റെ ആരംഭം ഒമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ നിന്നാണ് എന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു. നാടോടി പാരമ്പര്യത്തിൻ്റെ സ്വാധീനമുള്ള പാട്ടുകൃതികൾ ആയിരുന്നു ആദ്യകാല സാഹിത്യ രൂപം. ലളിതമായ ഭാഷയിൽ രചിക്കപ്പെട്ട ഈ ഗാനങ്ങൾ അന്നത്തെ സാമൂഹിക ജീവിതത്തിൻ്റെ നേർക്കാഴ്ച നൽകി.


* രാമചരിതം: പന്ത്രണ്ടാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഈ കൃതി രാമായണ കഥയെ ദ്രാവിഡ വൃത്തങ്ങളിൽ അവതരിപ്പിക്കുന്നു. ഇത് മലയാളത്തിലെ ആദ്യത്തെ പ്രധാന കാവ്യമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. "അനന്തരം കണ്ടകകണ്ഠി രാമചന്ദ്രൻ..." എന്ന വരി അന്നത്തെ ഭാഷാശൈലിയുടെ ഉദാഹരണമാണ്.

തുടർന്ന്, സംസ്കൃതത്തിൻ്റെ സ്വാധീനത്തിൽ മണിപ്രവാളം എന്ന സാഹിത്യശൈലി ഉടലെടുത്തു. സംസ്കൃതവും മലയാളവും കൂട്ടിച്ചേർത്ത് രചിച്ച ഈ കൃതികൾ അന്നത്തെ സാമൂഹിക ശ്രേണിയുടെയും ആഢ്യത്വത്തിൻ്റെയും പ്രതിഫലനമായിരുന്നു.


ഉണ്ണിയാടി ചരിതം:

പന്ത്രണ്ടാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഈ കൃതി ഒരു നമ്പൂതിരി യുവതിയുടെ കഥ പറയുന്നു. സംസ്കൃത പദങ്ങളുടെ ധാരാളിത്തം ഇതിൽ കാണാം. "മൃഗമദ സുരഭില..." എന്നിങ്ങനെയുള്ള പ്രയോഗങ്ങൾ മണിപ്രവാള ശൈലിയുടെ ഭാഗമാണ്.

മധ്യകാലഘട്ടം:

ഭക്തിയുടെയും ലളിത ഭാഷയുടെയും കാലം

പതിനഞ്ചാം നൂറ്റാണ്ടോടെ മലയാള സാഹിത്യത്തിൽ ഒരു വഴിത്തിരിവുണ്ടായി. ഭക്തിപ്രസ്ഥാനം ശക്തമായതോടെ ലളിതമായ ഭാഷയ്ക്ക് പ്രാധാന്യം ലഭിച്ചു.

എഴുത്തച്ഛൻ:

തുഞ്ചത്ത് രാമാനുജൻ എഴുത്തച്ഛൻ മലയാള ഭാഷയുടെ പിതാവായി അറിയപ്പെടുന്നു. അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ അധ്യാത്മിക രാമായണം, മഹാഭാരതം എന്നീ കൃതികൾ സാധാരണക്കാർക്ക് മനസ്സിലാക്കാവുന്ന ലളിതമായ ഭാഷയിൽ രചിക്കപ്പെട്ട ഇതിഹാസങ്ങളാണ്. "മാതാപിതാക്കൾ താൻ മുന്നം..." എന്നാരംഭിക്കുന്ന രാമായണത്തിലെ വരികൾ ഭക്തിയുടെയും ലളിതമായ ഭാഷയുടെയും ഉദാഹരണമാണ്. എഴുത്തച്ഛൻ്റെ കൃതികൾ മലയാള ഭാഷയ്ക്ക് ഒരു പുതിയ വ്യാകരണവും ഘടനയും നൽകി.


* പൂന്താനം നമ്പൂതിരി: പൂന്താനത്തിൻ്റെ ജ്ഞാനപ്പാന ഭക്തിരസപ്രധാനമായ ഒരു ലളിതമായ കൃതിയാണ്. "നരകത്തിൽ പോകേണ്ടി വന്നീടുമോ..." എന്ന വരികൾ ജീവിതത്തിൻ്റെ നശ്വരതയെക്കുറിച്ചും ഭക്തിയുടെ പ്രാധാന്യത്തെക്കുറിച്ചും ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.


ആധുനിക കാലഘട്ടം:

നവോത്ഥാനവും പുതിയ സാഹിത്യ രൂപങ്ങളും


പത്തൊമ്പതാം നൂറ്റാണ്ടോടെ പാശ്ചാത്യ സാഹിത്യത്തിൻ്റെ സ്വാധീനം മലയാളത്തിൽ ശക്തമായി അനുഭവപ്പെട്ടു. ഇത് നോവൽ, ചെറുകഥ, നാടകം, കവിത തുടങ്ങിയ പുതിയ സാഹിത്യ രൂപങ്ങളുടെ വളർച്ചയ്ക്ക് കാരണമായി.


കവിത്രയം:
കുമാരനാശാൻ, വള്ളത്തോൾ നാരായണ മേനോൻ, ഉള്ളൂർ എസ്. പരമേശ്വരയ്യർ എന്നിവരാണ് മലയാളത്തിലെ കവിത്രയങ്ങൾ എന്നറിയപ്പെടുന്നത്. ഇവരുടെ കവിതകൾ സാമൂഹിക പരിഷ്കരണത്തിനും ദേശീയ പ്രസ്ഥാനത്തിനും ഊർജ്ജം നൽകി.


കുമാരനാശാൻ്റെ 'വീണപൂവ്': ഒരു പൂവിൻ്റെ ജനനം, വികാസം, മരണം എന്നിവയിലൂടെ ജീവിതത്തിൻ്റെ നശ്വരതയെയും സൗന്ദര്യത്തെയും കുറിച്ച് ഈ കവിത പറയുന്നു. "ഹാ! പുഷ്പമേ, അധികം തുച്ഛമനോഹരം..." എന്ന വരികൾ പ്രശസ്തമാണ്.


വള്ളത്തോളിൻ്റെ 'എൻ്റെ ഗുരുനാഥൻ': മഹാത്മാഗാന്ധിയോടുള്ള ആദരവ് ഈ കവിതയിൽ നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നു. "എൻ്റെ ഗുരുനാഥൻ താൻ..." എന്ന വരികൾ ഗാന്ധിയോടുള്ള കവിയുടെ ഭക്തിയും ആദരവും വ്യക്തമാക്കുന്നു.


ഉള്ളൂരിൻ്റെ 'കേരള സാഹിത്യ ചരിത്രം': മലയാള സാഹിത്യത്തിൻ്റെ സമഗ്രമായ ചരിത്രം ഈ കൃതിയിലൂടെ അദ്ദേഹം അവതരിപ്പിക്കുന്നു. ഈ കാലഘട്ടത്തിലെ സാഹിത്യം സാമൂഹിക മാറ്റങ്ങൾക്കും രാഷ്ട്രീയപരമായ ഉണർവിനും ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിച്ചു.


അടുത്ത ലക്കം
കേരളത്തിലെ പ്രധാന കലാരൂപങ്ങളെക്കുറിച്ചും അവയുടെ ചരിത്രപരമായ പ്രാധാന്യത്തെക്കുറിച്ചും നമുക്ക് ചർച്ച ചെയ്യാം.

തുടരും...